در قلمرو زبان فارسی (ایران فرهنگی)، غیر از قرآن که با آن استخاره میکنند، برای فال زدن بیش از هر کتاب دیگری، از دیوان حافظ استفاده میشود.
در خود دیوان حافظ نیز بارها به اصطلاحِ فال زدن اشاره شده است.
ظاهراً فال گرفتن از دیوان حافظ، از مدت کوتاهی پس از درگذشت او رایج شده است
از حدود هفتاد سال پس از درگذشت حافظ، گزارشهایی از فال زدن به دیوان او در متون رسمی تاریخی آمده است.
باور عامیانه ایرانیان بر آن بود که حافظ از نیت و نیاز همگان خبر دارد و از همین روست که او را لسان الغیب خواندهاند.
تفأل به دیوان حافظ، امروزه نیز متداول است، هر چند جنبه سرگرمی و تفنن برانگیزههای دیگر در این کار غلبه دارد